یادداشت روژمان – تروریست خواندن سپاه و انقلاب ایران
پارلمان اروپا روز پنجشنبه ۲۹ دیماه 1401 برابر با 19ژانویه 2023 با تصویب یک قطعنامه از 27 کشور عضو اتحادیه اروپا خواست سپاه پاسداران را در لیست تروریست ها قرار دهند. نوشته اند که در پارلمان بریتانیا نیز تمایل غالب بر اینست که در آینده ای نزدیک طرحی را تصویب کنند که طبق آن سپاه یک سازمان تروریستی خوانده خواهد شد.
پارلمان اروپا یک نهاد قانون‌گذاری است و در مسایلی مانند بودجه اتحادیه اروپا یا قراردادهای بازرگانی و تجارت بین‌المللی دارای اختیار می باشد. اما آن نهاد در موضوعات مرتبط با سیاست خارجی و امنیت ملی کشورهای عضو دارای اختیارات قانونی و اجرائی نیست. بنابراین مصوبه مذکور ضمانت اجرایی ندارد. کارشناسان معتقدند که کابینه ها در جلسات آینده خویش آن مصوبه را تصویب نخواهند کرد. حتی اگر تحت فشار فزاینده قطعنانه تصویب شود عملا اجرا نخواهد شد.
قطعنامه روز پنجشنبه پارلمان اروپا یک بیانیه سیاسی می باشد و در شرایطی مورد تصویب قرار گرفته که دولت های اروپائی مصمم هستند که جمهوری اسلامی را تحت بیشترین فشار بگذارند تا از حمایت روسیه در جنگ اوکراین دست بر داشته و به کابینه پوتین سلاح و بویژه پهباد نفروشد. البته دول اروپائی ترجیح میدادند تا به شیوه ای پوشیده و آرام فشار مورد نظر را وارد کنند. اما فشار افکار عمومی داخلی کشورهایشان، اقدامات وسیع تبلیغاتی و مبارزاتی چند میلیون ایرانی مهاجر و پناهنده، که با استفاده درست از اکسیون ها و اقدامات انقلابیون و نیز توحش رژیم علیه آنها در ایران عمل کردند، نمایندگان را به سمتی راند تا چنین قطعنامه ای را تصویب کنند. بنابراین موافقت کردن آنها را باید مثبت ارزیابی کرده و در نهایت دستاورد انقلاب و انقلابیون در داخل به حساب آورد.
تا کنون فعالان ایرانی در خارج کشور و افراد مترقی طرفدار حقوق بشر، و در راس آن حقوق زنان، دستاورد های سیاسی قابل توجهی به نفع انقلابِ “زن، زندگی، ازادی” و به زیان رژیم اسلامی در خارج کسب کرده اند. سازمان دادن تظاهرات با شکوهی نظیر تظاهرات و گردهمائی یکصد هزار نفره برلین و انعکاس آن در رسانه ها شهروندان اروپائی بسیاری را با انقلاب آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم ایران آشنا کرد. بیرون انداختن نماینده ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل و اخیرا تصویب قطعنامه یاد شده بخشی از آن دستاورد هاست.
طبعا فعالان سیاسی و موثر در هدایت اکسیون های انقلابی در ایران ضمن استفاده از دستاوردهای مذکور واقعیاتی را فراموش نمی کنند. آنها میدانند که منافع دولتهای اتحادیه اروپا و در راس آنها دول فرانسه و آلمان و نیز رژیم امپریالیستی بریتانیا در موجودیتِ ایرانی نیست که در آن مردم از طریق شوراها بر سرنوشت خود حاکم باشند. برعکس آنها به شدت مخالف اینند که در ایران انقلابی و مستقل سیستم و حکومتی موجود باشد که بر کارگران مهاجر در کشورهای خلیج و مردم خاورمیانه تاثیرات انقلابی بگذارد. آنها خواهان ایرانی هستند که در جهت منافع تجاوزکارانه و استثمارگرانه آنها عمل کرده و منابع طبیعی، نیروی کار ارزان و امکانات دولتی کشور را در اختیار آنها بگذارد. دول امپریالیستی و سرمایه داری بزرگ همیشه و در ی تاریخ با کشورهای تحت سلطه و در حال توسعه چنین کرده اند. ولی در این روزها که اقتصاد سرمایه دارانه این دولت ها در غرقاب بحران های رو به افزایش گیر کرده غارت کشورهائی مثل ایران برای آنها از مبرمیت بیشتری برخوردار است. اما انقلاب و انقلابیون ایران در مخالفت با منافع این دولت ها و در حهت تامین یک زندگی مرفه و تاسیس حکومتی خواهند کوشید که بیشترین دموکراسی و پر از فراغت و رفاه را برای اکثریت شهروندان زن و مرد ایرانی فراهم کند.
