یادداشت روژمان – ده روز مقاومت و مبارزه تاریخی
امروز ٧ دی ماه سالروز اعتراضات دی ماه سال ١٣٩٦ ایران است. اعتراضاتی که از مشهد و شهرهای بزرگ استان خراسان آغاز شد و خیلی سریع بیش از ٩٠ شهر را در بر گرفت. در آغاز “نه به گرانی” و اعتراض به سیاستهای دولت حسن روحانی نامیده شد و با خواستهای اقتصادی و علیه فساد جاری در دولت ایران و میزان بالای بیکاری بود. اما با فراخوان های بیشتر و حضور گسترده مردم خیلی زود دامنه همگانی آن فراتر از مشکلات اقتصادی رفت و به مخالفت با نظام سیاسی حاکم بر ایران تبدیل گشت. اعتراضاتی که در عرض ده روز تاریخ مقاومت و مبارزهای مثال زدنی را رقم زد.
خیزش دی ماه ٩٦ حرکتی خلقالساعه نبود بلکه ریشه در سالها فقر و گرانی، دزدی و فساد مسئولان رده بالای حکومتی، اختلاسهای میلیاردی، شکاف طبقاتی که روز به روز عمیقتر میشد و بی حقوقی و ظلم و ستم و ناشی از خشم و انزجار فروخفته مردمی بود که از روز اول سرکارآمدن این حکومت این مشکلات را با پوست و خون خود لمس کردهبودند. همچنین در تداوم سالها مبارزه و مقاومت انسانهای آزادیخواه و برابریطلب بود.
در این خیزش حاشیهنشینان و به فقر راندهشدگان جامعه در مدت کوتاهی به خیابانها سرازیر شده و درد مشترک را به آتشی برای شعلهور شدن و نابودی رژیم تبدیل کردند. جوانان و دانشجویان با سردادن شعار “اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا” هر نوع توهمی به اصلاح و تغییر این رژیم جنایتکار را که به واقعیتی عینی تبدیل شده بود به آحاد جامعه یادآور شدند، که این رژیم قابل اصلاح نیست و راه حل نهایی پیش رو تنها سرنگونی انقلابی آن است. مردم معترض با سر دادن شعار “نان کار آزادی” خواهان حقوق انسانی خود شدند و با “نترسید نترسید ما همه با هم هستیم” به مقابله با نیروهای سرکوبگر رژیم رفتند.
سران رژیم که از سرعت حیرتآور اعتراضات گیج و غافلگیر شده بودند خیلی زود دست به کار شده و تمام نیرو و وحوش خود را برای خاموش کردن شعلههای این خیزش به کار بستند. خامنهای و روحانی و اوباشان اطرافشان طبق معمول اعتراضات را به بیگانگان نسبت دادند و از معترضین به عنوان اغتشاشگر نام بردند.
طی ده روز سرکوب شدید و حکومت نظامی، دهها نفر توسط سرکوبگران کشته و دهها نفر زخمی و هزاران نفر دستگیر و روانه زندانها و شکنجهگاههای رژیم شدند. اما با تمام این اوصاف شعلههای این خیزش خاموش نشد. خیزش انقلابی کنونی ادامه خیزش انقلابی دی ماه ٩٦ و همچنین آبانماه ٩٨ است که به مانند آتش زیرخاکستر اکنون شعلهور شده و اینبار میرود تا سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی از پای ننشیند. اما اینبار با شعار “بترسید بترسید ما همه با هم هستیم”. “برای نان، برای کار، برای آزادی” در گام اول و در گامهای بعدی اداره شورایی.
گرامی باد یاد تمام عزیزانی که در راه آزادی و برابری جان خود را از دست دادند.
گرامی باد یاد تمام عزیزانی که در دی ماه ٩٦ به دست جلادان حکومتی پرپر شدند.
با تداوم راهشان تا پیروزی
