در چند روز اخیر بحث افتتاح “فرودگاه سقز” و “راه‌آهن سنندج” به یکی از بحث‌های داغ رسانه‌ای در کردستان و ایران تبدیل شده است.
به گزارش روژمان رژیم در مدت ٤٥ سال گذشته تاکنون هیچ‌گاه بدون چشم‌داشت خدمتی را در کردستان ارائه نداده است. این مسئله هم به آن بر می‌گردد که پس از انقلاب ١٣٥٧، تنها مردم کردستان بودند که با اکثریت آرا مخالفت خود را با رژیم مرتجع جمهوری اسلامی اعلام نمودند. این مخالفت با حکم خونین جهاد خمینی و حمله به کردستان و کشتار و اعدام‌های فله‌ای مردم پاسخ داده شد.
تبلیغات و پروپاگاندای رژیم همواره سعی در ساخت تصویری امنیتی از کردستان و مردم کرد داشت. اما پس از قتل حکومتی “ژینا امینی” آنچه که بر رژیم عیان گشت، این بود که نه تنها در این مدت پروپاگاندا و تبلیغات مسوم او برعلیه مردم کردستان نتیجه‌ی مطلوب را حاصل نکرده است، بلکه شعار “ژن ژیان ئازادی” که در کردستان متولد شد به سراسر ایران گسترش پیدا کرد.
کردستان همواره جز محروم‌ترین مناطق ایران بوده و این بخشی از سیاست آپارتایدی رژیم است. “فرودگاه سقز” و “راه‌آهن سنندج” نیز جز طرح‌هایی بود که چندین کابینه‌ی دولت و روسای جمهور آن، با دادن وعده و وعید مختلف سعی در جذب مشروعیت برای خود در کردستان را داشتند. طرحی که نه تنها برای مردم کردستان رو شده بلکه همواره برای رژیم طرحی شکست خورده بود.
اکنون نیز که رژیم در سست‌ترین حالت تاریخی خود است، افتتاح طرح‌های همچون “فرودگاه سقز” و “راه‌آهن سنندج” نه‌تنها برای او نجات‌بخش نیست، بلکه اعطای جزیی کوچک از امکاناتی که حق طبیعی و انسانی مردم کردستان است، بیشتر شبیه به یک بازی سیاسی برای فرار از واقعیت‌های موجود توسط رژیمی در حال سقوط است.
