الهه حسین‌نژاد، زن ۲۴ ساله ساکن اسلامشهر، پس از ناپدید شدن مشکوک در تاریخ ۴ خرداد ۱۴۰۴، چند روز بعد با پیکری بی‌جان در نزدیکی فرودگاه امام خمینی تهران پیدا شد. این پرونده، حالا به یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات مربوط به قتل زنان در ایران و خشونت جنسیتی تبدیل شده است.
جزئیات ناپدید شدن و کشف جسد الهه حسین‌نژاد
حسین‌نژاد روز حادثه پس از خروج از محل کارش در تهران، مفقود شد. سرانجام پس از یازده روز جست‌وجو، جسد او در منطقه‌ای بیابانی پیدا شد؛ در شرایطی که گرمای خرداد و وجود حیوانات وحشی، سالم ماندن جسد را به معمایی عجیب تبدیل کرده است. این امر فرضیه‌هایی را درباره احتمال نگهداری جسد در مکانی دیگر و انتقال آن در روزهای اخیر تقویت کرده است.
روایت‌های متناقض درباره انگیزه قتل
بر اساس گزارش اولیه منتشر شده در رسانه رکنا، الهه حسین‌نژاد در برابر تلاش فردی برای تجاوز جنسی مقاومت کرده و در جریان این درگیری با ضربه چاقو به قتل رسیده است. با این حال، پلیس تهران ساعاتی بعد اعلام کرد که قتل در جریان سرقت تلفن همراه اتفاق افتاده و انگیزه جنسی در کار نبوده است.
این تغییر ناگهانی در روایت رسمی، با واکنش گسترده فعالان اجتماعی و کاربران فضای مجازی مواجه شد. بسیاری آن را تلاشی برای پنهان کردن ماهیت خشونت‌آمیز و جنسیتی این جنایت دانستند.
پرسش‌های بی‌پاسخ و شائبه‌های امنیتی
علاوه بر تناقض‌ها در روایت قتل، بسیاری از کاربران و ناظران به سوابق الهه حسین‌نژاد در شبکه‌های اجتماعی اشاره می‌کنند. او به عنوان زنی آزادی‌خواه و منتقد سیاست‌های جمهوری اسلامی شناخته می‌شد. همین موضوع، برخی گمانه‌زنی‌ها را درباره احتمال داشتن ابعاد سیاسی یا امنیتی این قتل تقویت کرده است.
الهه حسین‌نژاد؛ نماد خشونت ساختاری علیه زنان در ایران
قتل الهه حسین‌نژاد اکنون به نمادی از خشونت سیستماتیک علیه زنان و پنهان‌کاری نهادهای رسمی در ایران تبدیل شده است. فعالان حقوق بشر و زنان، خواستار تحقیقات مستقل، شفاف و پاسخ‌گو در این پرونده هستند.
با این حال، تجربه‌های پیشین نشان داده‌اند که رسیدگی به چنین پرونده‌هایی در سیستم قضایی جمهوری اسلامی اغلب با مانع، سانسور یا بی‌نتیجه‌ماندن مواجه می‌شود.
