یادداشت روژمان- مزار جانباختگان میعادگاه آزادیخواهان
صدویک روز از خیزش انقلابی “زن زندگی آزادی” گذشت. در این مدت ما شاهد رویارویی دو جبهه در مقابل یک بودیم. یک طرف مردم معترضی که با دستان خالی در خیابان ها روزانه با تاکتیک های مختلف، خواهان احقاق حقوق اولیه و انسانی خویش هستند و در طرف مقابل نیرویی سرکوبگر و تا بن دندان مسلح که با وحشیانه ترین شیوه ها به سرکوب اعتراضات متوسل می شوند. خیزش انقلابی مردم ایران حرکتی ابتدا به ساکن نبود، بلکه حاصل سال ها سرکوب و بازداشت و شکنجه و اعدام، فقر و استثمار و نابرابری طبقاتی و انواع و اقسام معضلات اجتماعی ست.
حاصل تداوم سال ها مبارزه و مقاومت مردم آزادی خواه ایران است. رژیم به خیال خام خود فکر می کند می تواند با اعدام و شکنجه و کشتار مردم معترض را به خانه هایشان برگرداند و آن ها را به عقب براند. غافل از آنکه با هر داغی که بر دل مردم زده می شود و با هر خونی که ریخته می شود، عزم مردم انقلابی جزم تر و قدم هایشان استوارتر می شود و نه تنها به خانه هایشان باز نمی گردند، نه تنها ترس به دل راه نمی دهند، نه تنها خیابان را به عنوان سنگر انقلاب خالی نمی کنند بلکه مزار انقلابیون کشته شده را در روزهای خاکسپاری، روزهای سوم، هفتم و چهل ام شان را به میعادگاهی برای آزادی خواهان، برای سازماندهی، برای همدلی و همبستگی و برای دادخواهی تا سرنگونی رژیم کشتار و جنایت تبدیل می کنند.
امروز در صدویکمین روز از انقلاب باشکوه ایران شاهد مراسم های چهل ام عزیزان کشته شده در شهرهای کامیاران و بوکان بودیم. دیدیم که چگونه مردم انقلابی با دلی آکنده از غم و اندوه از دست دادن عزیزانشان و در همراهی با خانواده های استوار و مقاوم کشته شدگان، با قلبی مالامال از آرزوی رهایی و آزادی سرود همبستگی را سر دادند و شعارهای سرنگونی توحش و اعدام و مرگ را فریاد کشیدند. آری مردم در طول این مدت دریافته اند که درکنار هم، یکصدا و همراه هم با تداوم اعترضات و اعتصاباتشان می توانند ارتجاع را به عقب برانند و آزادی و برابری را به ارمغان آورند.
آتش این انقلاب دامن رژیم را گرفته و راه نجاتی برایش باقی نگذاشته است. اگر رژیم با پرهیز از خشونت عقب نشینی کند، مردم با پیشروی بیشتر حاکمیت را ساقط خواهند کرد و اگر رژیم همچنان خشونت را در دستور کار خود قرار دهد، مردم، مصمم و خشمگین بنیاد آن را ویران و رژیم را به زباله‌دان تاریخ خواهند سپرد. در هر صورت انقلاب ایران می رود تا پیروزی نهایی و بنیان نهادن حکومتی آزاد و برابر.
