زانا سعیدزاده
در میان روایتهای تایید نشدهی تاریخی، داستان جاسوسی انگلیسی به نام “مستر جيكاک” در منطقه جنوب و جنوب غربی ایران سرگذشتی پر از درس و تجربه است. ولو افسانه باشد یا واقعیت. شخصی که زبان مردم آنجا را به خوبی تکلم میکند، روحیات و فرهنگ آنها را یاد گرفته و با نیرنگ و حیله به دنبال پیشبرد اهداف خویش است.
در هیاهوی مغزهای زنگزدهی ذوابین در ولایت پس از مرگ «ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور انتصابی رژیم، تلاش برای اقناع افکار عمومی مردم عللالخصوص کردستان زخم خورده از نبردهای تحمیل شده برای حضور پرشور در نمایش و سیرک انتخاباتی پیشرو راهی است که آمران ولایت به عاملان مزدور خود فرمایش فرمودهاند.
اتاق فکر رژیم به خیال خود برگ آسی را رو کرده که تنور انتخابات فرمایشی در کردستان را گرم و مردم را به پای صندوقها خواهد کشید. تلاش نافرجامی که برای رژیم به امتحانش میارزد. آنهم بعد از خیزش انقلابی ژینا!
سران حکومتی و اتاق فکر رژیم به درستی میدانند که در کردستان، مشروعیتی از ابتدا نداشته و هیچگاه نیز نتوانستند آن را به دست بیاورند. پس از قتل ژینا امینی و شروع خیزش انقلابی تودههای مردم در ایران، کردستان برای چندمین بار از زمان به قدرت رسیدن رژیم، دوباره به خاک و خون کشیده شد. قتلعام در شهرهای سنندج، مهاباد، سقز، اشنویه، جوانرود، بوکان، آبدانان، ایلام و … یادآور روزهای نوروز خونین سنندج و مقاومت مردم کردستان در فرمان جهاد علیه ملت کرد و کشتار هزاران زن و مرد آزادیخواه بود.
کینهای که نزدیک به نیم قرن است حکومت با آن زندگی میکند. کینهای که نه فقط از سر خشم، درونشان را میخورد، ترسی است که با آن شبهایشان سیاه و تار است.
اگر زمانی جریانهایی متوهم به اصلاحات و رفرم حکومتی مجالی برای تنفس داشتند، اکنون در پستوی پچپچهای سیاسی محافل خود نیز، جرات ابراز وجود ندارند.
اما در میانهی تایید و رد شدن صلاحیت بیلیاقتترین مردان حکومتی، تایید صلاحیت شخصی که خود را زادهی کردستان میداند و به گفتهی خود میخواهد تغییری ایجاد کند، برای من جالب بود.
اگر فراغتی حاصل شود و در میان انبوه دادههای موجود در فضای اینترنت جستجویی در رابطه با نام و سوابق «مسعود پزشکیان» بکنید به مطالبی جالبی بر خواهید خورد.
پزشکیان در سال ۱۳۸۸ در گفتگو با خبرگزاری حکومتی ایسنا، شک کردن به اصل ولایت فقیه و زیر سؤال بردن آن را از نظر اعتقادی جایز ندانست. او ولایت فقیه را همه آن چیزی دانست که «زندگی، اعتقاد و باورمان را از آن داریم» و در ادامه نتیجه گرفت که اگر بر اساس اعتقاد به آن عمل کنیم، مشکلی پیش نمیآید. پزشکیان در جریان تبلیغات انتخابات پیشرو نیز، در دانشگاه تهران در جریان جلسهای دانشجویی، اعلام کرد رهبری را نه تنها قبول دارد؛ بلکه «ذوب» در اوست و کسی حق توهین و بیاحترامی به علی خامنهای را ندارد.
حضور پیدا کردن «مسعود پزشکیان» در میان مردم کردستان و بارها اقدام به صحبت کردن به زبان کردی، و وانمود کردن به این مسئله که او نیز از جنس مردم کردستان است و دغدغههای این مردم را دارد، برای من دقیقا تداعی کننده داستان مستر جیکاک است.
اما مردم کردستان، سالهاست که تکلیف خود را با اصل وجود نظام مشخص کردهاند. رژیم نزدیک به نیم قرن است که کردستان را به ارادهی مردمش باخته و نه با پزشکیان و نه با هیچ مستر جیکاک دیگری، نمیتواند به حکومت ننگینش مشروعیت ببخشد. مشروعیت رژیم در کردستان از ابتدا در اسلحه و زیر پوتین پاسدارانش بوده و هست.