نرگس محمدی فعال حقوق بشر مبحوس در زندا اوین در یک نامه جزییات جدیدی از آزار جنسی و فیزیکی زنان معترض در زندان را افشا کرد.
به گزارش روژمان و به نقل از بی‌بی‌سی نرگس محمدی در این نامه تعرض به زنان معترض را از «جنایات حکومت» توصیف کرده که «افشا نکردن آن موجب تداوم این شیوه سرکوبگرانه علیه زنان» می شود.
او نوشته با وجود اینکه افشای این تعرضات می‌تواند موجب «ارعاب» خانواده‌ها شود اما «می‌بایست تعرض به زنان فعال و مبارز و معترض در ایران را به شکل گسترده و قدرتمند در سطح جهانی بازگو کرد تا با افشای آن، عامل و باعث توقف آن شویم».
او در نامه‌اش نه تنها جزئیاتی از تعرض و آزار جنسی چند معترض زن منتشر کرد، بلکه شهادت داده خود او «به عنوان یک زن فعال مدنی که برای گذار مسالمت‌آمیز مردم از حکومت دینی و استبدادی و زن ستیز» تلاش می‌کند، «طعم تلخ تعرض به زن را در ۳ دی ماه ۹۸ در زندان اوین چشیده.»
این فعال حقوق بشر گفته گروهی از زنان که از سلول‌های انفرادی، بازداشتگاه‌های غیررسمی و زندان‌های دیگر به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شده‌اند، روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از آزار جنسی داده‌اند.
خانم محمدی گفته آثار شکنجه و خشونت جنسی را بر بدن زنان بازداشت شده دیده و افزوده با وجود گزارش کردن این موارد به مسئولان مربوطه، هیچگونه پیگیری از سوی آن‌ها صورت نگرفته است.
چند هفته پیش هم شبکه سی‌ان‌ان آمریکا از موارد خشونت جنسی علیه بازداشت شدگان زن و مرد در ایران خبر داده بود. پس از آن مولوی عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان نیزگفت بر اساس اخبار و روایت برخی از محبوسین به برخی از زندانیان زن «تعرض» صورت گرفته است.
جمهوری اسلامی ایران تجاوز و آزار جنسی زنان در بازداشتگاه ها را رد کرده اما گفته با هیات تحقیق بین‌المللی منتخب شورای حقوق بشر نیز همکاری نخواهد کرد.
این مطلب مرتبط را می تونید بخوانید:
نیویورک‌تایمز: جمهوری اسلامی از تجاوز به زنان برای تحمیل عفاف استفاده می‌کند
زندگی نرگس محمدی برگرفته از ویکی‌پدیا
نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد و پس از پایان دبیرستان در رشتهٔ فیزیک کاربردی دانشگاه امام خمینی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجویی‌اش، دو بار هنگام برگزاری نشست‌های دانشجویی بازداشت شد. وی در دوران دانشجویی، سازمان‌دهنده و مشارکت کننده در صعود به بلندترین قله‌های ایران بود ولی به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش از ورود او به گروه‌های کوهنوردی ممانعت به عمل آمد.
محمدی به دلیل فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر، آبان ماه سال ۱۳۸۸ از محل کار خود (شرکت بازرسی مهندسی ایران) اخراج شد و در اردیبهشت سال ۱۳۸۹ به اتهام عضویت در این کانون، به شعبه ۴ دادگاه انقلاب اسلامی احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار ۵۰ میلیون تومانی صادر شد. اما تنها چند روز بعد، توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت شد و در تیرماه سال ۱۳۹۰ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد.
محمدی در ابتدا با استنادِ دادگاه به ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی ایران (اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به استناد ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی (عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی (در خصوص فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در مجموع به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد.[۷] این رأی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به ۶ سال حبس کاهش یافت. این حکم از اردیبهشت ۱۳۹۱ به اجرا درآمده است.
بنا بر گزارش خبرگزاری هرانا در ۱۸ تیر ۱۳۹۹ در زندان زنجان علائم ویروس کرونا در نرگس محمدی به‌همراه ۷ نفر زندانی دیگر دیده شده‌است ولی آنان از رسیدگی‌های پزشکی محروم می‌باشند. این در حالی است نرگس محمدی از بیماری آمبولی ریه رنج می‌برد و این بیماری وضعیت او را خطرناکتر کرده‌است.
تلویزیون حکومتی جمهوری اسلامی فیلمی از نرگس محمدی در بهداری زندان پخش کرد تا در آن جلوه دهد حال وی مساعد است، در حالی که به گفته نرگس محمدی وی را با سرم و آمپول سر پا نگه داشته بودند تا بتوانند این فیلم را تهیه کنند، وی می‌گوید: «تازه همان را هم نتوانستند کامل پخش کنند. سرفه امان نمی‌داد. حرف زندانبان خودشان هم قابل پخش نبود!» در همین رابطه گزارشگران سازمان ملل این فیلم را «فاقد ارزش» و «نقض حق حریم خصوصی» نرگس محمدی دانسته‌اند.
عذرا بازرگان مادر نرگس محمدی در ۱۸ اسفند ۱۳۹۸ از وضعیت جسمی و روانی و تهدیدات جنسی و جانی‌ای که متوجه نرگس محمدی در زندان زنجان و در میان زندانیان عادی می‌باشد ابراز نگرانی کرد. در روز ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ بار دیگر مادر نرگس محمدی از تشدید بیماری ریوی وی و نداشتن تهویه و پنجره در اتاق وی اظهار نگرانی کرده ولی مسئولان به ابراز نگرانی مادر و پدر وی با تهدید جواب می‌دهند.
بنابر گزارش خبرگزاری هرانا در ۱۸ تیر ۱۳۹۹ با وجود بروز علائم ابتلا به بیماری کرونا در نرگس محمدی ولی از رسیدگی پزشکی محروم است. عفو بین‌الملل با اعلام مبتلا شدن نرگس محمدی به ویروس کرونا خواستار آزادی سریع وی شده‌است. جاوید رحمان به همراه ۱۵ گزارش‌گز دیگر سازمان ملل در ۱ مرداد ۱۳۹۹ خواستار آزادی فوری نرگس محمدی و تعدادی دیگر از زندانیان که مبتلا به ویروس کرونا می‌باشند، شدند.
از ۳۱ تیر ۱۳۹۹ کارزاری در هشتگ #صداینرگسباش با انتشار پیام‌هایی توسط سخنگو و نایب‌رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در شبکه‌های اجتماعی و برخی از کاربران توئیتر در حمایت از نرگس محمدی و برای آزادی وی که به ویروس کرونا مبتلا شده، در جریان است.
آزار جنسی
«عکس‌های پزشکی قانونی زنجان، نشان می‌دهد که تن من از شانه و سینه تا بازو و ران پا چگونه توسط مردان [زندانبان] دریده شده بود…. من بارها و بارها، چه در سلول‌های انفرادی و چه در بند عمومی زندان اوین، حتی در بند عادی زنان زندان زنجان، روایت‌هایی از تعرض‌های [جنسی] مردان حکومت جمهوری اسلامی ایران نسبت به زنان را شاهد بوده‌ام و شنیده‌ام.»
— محمدی درمورد تعرض جنسی در زندان
در اسفند ۱۳۹۹، محمدی در مصاحبه‌ای از آزار جنسی خود به دست رئیس زندان و برخی از زندان‌بانان خبر داد. او گفت که با وجود گواهی پزشکی قانونی دربارهٔ آثار کبودی در ۲۴ جا از بدنش، از جمله، بر گردن و سینه و ران و پا، به شکایتش رسیدگی نشده‌است.
ی در یادداشتی که روز جمعه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۱ در صفحهٔ اینستاگرامش منتشر شد، با حمایت از کوشش‌ها در مخالفت با حجاب اجباری در ایران، خطاب به رئیس قوه قضاییه نوشت که تلاشِ زنانِ ایرانی برای برخورداری از حقّ پوشش، نه بی‌حیایی بلکه تقلایی حق‌طلبانه و مبارزه‌ای شجاعانه است
