دوشنبه بیست و دوم آبان با وارد شدن به پنجاه و نه روز خیزش عمومی علیه حکومت اسلامی ایران، آمار جانباختگان و دستگیر شدگان رو به افزایش است.
ئاسو نیک‌بین
به گزارش رسانه های حقوق بشری در ایران، تا دوشنبهبیست و دوم آبان، در 140 شهر و 138 دانشگاه اعتراضات وجود داشته است. در این خیزش های مردمی دست کم 341 نفر جان باخته‌اند که در میان آنها 52 کودک وجود دارد. همچنین گفتنی است، دست کم 15 هزار و 820 نفر نیز توسط نیروهای سرکوبگر رژیم بازداشت‌شده‌اند که در میان آنان 445 دانشجو نیز وجود دارد. لازم به ذکر است هیچ اطلاعی از سرنوشت شمار زیادی از دستگیرشدگان در دست نیست.
بیشترین افراد جانباخته به ترتیب به استان‌های سیستان و بلوچستان، مازندران، کردستان، گیلان و آذربایجان تعلق دارد.
دستگاه اطلاعات رژیم به خانوادهای جانباختگان فشارهای زیادی وارد میکند تا دلیل کشته شدن فرزندان خود را انکار کنند و یا آنها را از برگزاری مراسم خاکسپاری منع می کند. همچنین خانوادهای افراد دستگیرشده را تهدید می کند و از رسانه ای کردن خبر ربوده شدن و یا دستگیرشدن فرزندانشان منع می کند.
در چنین فضای مراسمات خاکسپاری جانباختگان جنبش انقلابی زن زندگی آزادی اغلب به تجمعات باشکوه بر علیه حکومت تبدیل می شود. کنش های جمعی که دیگر ترس را پشت سر گذاشته است و هر مرگی تلنگری ست به هزاران نفر که امکان دارد نفر بعدی یکی از ما باشد. آنها قدرت کنش جمعی را تجربه کرده اند و ترس شان ریخته است، چرا که مرگ در این جامعه در همه جا حضور دارد.
ایدولوژی عقب مانده و ارتجاعی اسلام شیعی در میان اکثریت مردم خریداری ندارد. امید به بهبود وضعیت توسط این حکومت فرسوده، فاسد و استثمارگر برای اکثریت مردم ایران بی معنا شده است، حکومتی که حتی از تامین آنتی بیوتیک برای بیماران عاجز است. در نتیجه هیچ گونه مشروعیتی برای این رژیم باقی نمانده است. ابزاری که هنوز در دست رژیم مانده است، دستگاه سرکوب است. دستگاه سرکوب هم در صورت تداوم و گسترش جنبش فرسوده و زمین گیر خواهد شد.
ماشین سرکوب حکومت اسلامی دارد تقلاهای آخر خود را برای حفظ این رژیم ضد بشری انجام می دهد. نزدیک به دو ماه فداکاری، جسارت و خلاقیت جوانان انقلابی در شهرهای ایران این ماشین سرکوب را خسته و فرسوده کرده است. توده ای بودن و در عین حال استمرار و تداوم مبارزات در همه اشکال خود بخش های از نیروهای وابسته به حکومت را دچار تردید کرده است. تعدادی از سران رده بالای رژیم، فرماندهان سپاه، نیروی انتظامی، ارتش و بسیج در حال انتقال دارایی های غارت شده از مردم و خانواده های خود به خارج کشور هستند. اگر سران این رژیم جنایتکار با امکانات و ثروتی که غارت کرده اند، بتوانند از ایران بگریزند، تکلیف خودفروخته های که در جنایات رژیم شریک بوده اند، کابوسی بیش برای آنها نخواهد بود. این دستگاه سرکوب توان مقابله با جنبش انقلابی را برای همیشه ندارد. از هم اکنون نشانه های خستگی، فرسودگی و سردرگمی در آنها قابل مشاهده است. برای آنها میسر نیست که میلیون ها انسان را که راه دیگری به غیر از انقلاب کردن ندارند، از حرکت باز دارند.
پیام ما به نیروهای سرکوبگر حکومت این است که تا دیر نشده است، از این ماشین کشتار پیاده شوید و به مردم بپیوندید و از آنها طلب بخشودگی کنید. بگذار دیگر با شرمساری و سرافکندگی زندگی نکنید و به ابزار کشتار مردم آزادی خواه تبدیل نشوید. حکومت اسلامی در سراشیبی سقوط قرار گرفته است و در غیر این صورت حتما در میان دوستان، آشنایان، هم محله ها و هم شهری ها کسانی پیدا خواهند شد که شما را شناسایی کنند و به سزایی اعمال ننگینتان برسانند. پیام ما به جوانان انقلابی این است : برای جلوگیری از دادن تلفات سنگین، زخمی شدن و دستگیر شدن می بایست قابلیت انعطاف در تاکتیک را در همه شهرها به کار ببریم. همانطور که در این مدت مشاهده کرده ایم بهترین روش و یا تاکتیک برای مقابله با دستگاه سرکوب در همه حاضر بودن، قدرت نمایی و ناپدید شدن بوده است. این تاکتیک درست امکان سرکوب را از حکومت سلب کرده است و در عین حال امکان حرکت سریع و خلاقیت را به نیروهای مردمی داده است. مطلوب نیست که در یک شهر با دست خالی به جنگ مستقیم با نیروی تا دندان مسلح حکومت برویم. روند سرنگونی حکومت اسلامی آغاز شده است. این روند مراحل متعددی را از سر خواهد گذراند ما در مراحل ابتدایی این حرکت قرار داریم و در نهایت این حکومت را فقط با زور و استفاده از قهر انقلابی می توان سرنگون کرد. در نتیجه در این جنگ می بایست تاکتیک های را به کار بگیریم که روند از هم پاشیدن دستگاه سرکوب حکومت را تسریع می کند و در عین حال امید، اعتماد به نفس و جسارت بیشتری به توده ها می بخشد. در قوانین جنگ همانطور که طرف سرکوبگر از آن استفاده می کند، مردم انقلابی نیز می بایست از آن در جهت منافع این جنبش برابری خواهانه استفاده کنند. این قوانین شامل تدارک، پیشرویی، عقب نشینی و ضد حمله و مجموعه ای از این دست مسائل است. حمله نهایی به دم و دستگاه های حکومت اسلامی در صورتی با موفقیت همراه خواهد بود که تدارکات و سازماندهی گسترده ای شکل گرفته باشد و یک حرکت سراسری و توده ایی باشد. با مبارزه مداوم، آگاهانه، سازمانی و مستمر مسیر و زمان نابودی حکومت اسلامی را نزدیک تر کنیم.
