یادداشت روژمان: آبان سرخ و جنبش کارگری (بخش اول)
در ماه آبان خیزش انقلابی مردم ایران برای آزادی و برابری گام های بزرگی به جلو برداشت. تکامل خیزش فوق بویژه در روزهای 24، 25 و 26 مشهود تر بود. اکسیون های با شکوه این سه روز در یادآوری خاطرات آبان 98 و بزرگداشت جانباختگان آن انجام گرفتند. در این روزها همبستگی بین مردم قوام و رونق بیشتری یافت. خیزش سیاسی و متشکل تر گردید. بر این بستر صفوف مبارزه علیه رژیم گسترده تر شد.
مزدوران رژیم در این مدت و مخصوصا در سه روز نامبرده نهایت وحشیگری را در کشتار، زخمی کردن و دستگیری های فله ای نشان دادند، اما نتیجه عکس گرفتند. ناکامی مزدوران در این واقعیت خود را نشان داد که تغییر تناسب قوا بین رژیم و معترضان مشهود تر گردید. بر اختلاف در بالا افزوده شده و ریزش نیروهای سرکوبگر در صفوف پائین شروع شد.
در همین ماه کارگران و از جمله کارگران صنعتی اعتراضات و اعتصاباتی را برای رسیدن به خواست های خود سازمان داده و پیش بردند. در آبان به جز معدودی از روزها کارگران معترض اکسیون ها و مبارزاتی مختلفی را سازمان دادند. این مبارزات طبعا در ادامه مبارزات ماقبل خیزش کنونی انجام گرفتند، اما تعرضی شدن مطالبات، که افزایش و بهبود دستمزدها در آنها نمایان بود، حاکی از این واقعیت می باشد که کارگران از تغییر تناسب قوای مورد اشاره به نفع مردم سود برده اند. ولی کارگران اعتصاب کرده و معترض در اکسیون های خود هیج خواستی را مطرح نکردند که مستقیما به خیزش انقلابی کنونی مرتبط باشد. تنها بخش هایی از سازمان های کارگری نظیر سندیکاهای هفت تپه و واحد، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و کانون مدافعان حقوق کارگر طی اطلاعیه و یا بیانیه هایی به طور کامل و روشن از خیزش کنونی دفاع کرده، سرکوبگریهای وحشیانه از جانب نیروهای رژیم را محکوم نموده و خواهان توقف آنها و آزادی همه دستگیر شدگان گردیدند. در حال حاضر پرسش اینست که چکار باید کرد تا کارگران درگیرِ آکسیونهای اعتراضی همچون فعالین سازمان یافته در تشکل های نامبرده مطالبات صنفی و سیاسی، با تقدم و تاخر هرکدام در شرایط مشخص، را به خدمت گیرند؟ چکار باید کرد که آنها سرانجام با صف مشخص و با اعتصابات قدرتمند به این خیزش انقلابی بپیوندند تا جنبه طبفاتی آن به نفع کارگران و زحمتکشان سنگین و سنگین تر شود. این امر کمک خواهد کرد تا سرنگونی جمهوری اسلامی را حتمی شده و حکومتِ بعد از سقوط رژیم به نفع تولید کنندگان و تمام کسانی رفم بخورد که از ثمره کار خود میزیند، نیرویی که ضد سرمایه و دولت بورژوایی بوده و خواهان استقرار حکومت کارگران و متحدین آنها هستند و برای تحقشش مبارزه میکنند. ادامه دارد…
