یادداشت روژمان – تکاپوی اصلاح طلبان و انقلاب
انقلاب شکوهمند مردم ایران اصلاح طلبان را به تکاپو انداخته است. میرحسین موسوی نخست وزیر دوره ی اعدام های دهه شصت شامل کشتار عام دو ماهه زندانیان بی دفاع سیاسی در سال 1367 به فرمان خمینی، بیانیه ای منتشر کرده که در روز 15 بهمن روی سایت ها پست گردید. او به قول حودش “اعتراضات” مردم را برحق دانسته و سرکوب شدید آن را موجب یاس مردم از اصلاح طلبان دانسته است. او نوشته:
• ” زایش دلهره‌آور فاصله‌های طبقاتی، اثرات سیاست‌های ماجراجویانه دشمن‌محور به جای دوستی و همکاری جهانی و منطقه‌ای، فساد گسترده در نهادهای پولی و مالی، خفقان گسترده فرهنگی، فقدان آزادیها و سرکوب وحشیانه زنان و مردان و حتی کودکان به ملت ما نشان داد که «اجرای بدون تنازل قانون اساسی»، به عنوان شعاری که سیزده سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.”
او حاکمیت کنونی را به دلیل به اصطلاح “بحرانهای بهم پیوسته” و غیر پاسخگو بودن آن رفتنی دانسته و نوشته:
• “ایران و ایرانیان نیازمند و مهیای تحولی بنیادین‌اند، که خطوط اصلی‌‌اش را جنبش پاک «زن، زندگی، آزادی» ترسیم میکند. این سه کلمه بذرهای آینده روشن‌اند؛ آینده‌ای پیراسته از ظلم و فقر و تحقیر و تبعیض. اینها سه واژه‌اند که با خود تاریخی از تکاپو و تفکر و مبارزه و آرزو حمل می‌کنند؛ و در میان‌شان «زن» از همه امیدبخش‌تر است، زیرا در بین ما سعادت و خیر عمومی به دست نمی‌آید و مبارزات بزرگ اجتماعی به پیروزی نمی‌رسند مگر با حضور زنان و مردان در کنار هم. و هیچ مبارزه‌ای نیست که با این شرط به پیروزی نرسد.”
موسوی در ادامه نوشت:
• پیشنهاد زیر را به پیشگاه مردم ارائه و با تمامی نیروها و شخصیت‌های آزادی‌خواه، مدافع استقلال و یکپارچگی سرزمینی، خشونت‌پرهیز و توسعه‌گرا در میان می‌گذارم:
• اول- برگزاری همه‌پرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید.
• دوم- در صورت پاسخ مثبت مردم، تشکیل مجلس مؤسسان مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی آزاد و منصفانه.
• سوم – همه‌پرسی درباره متن مصوب آن مجلس به منظور استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون و مطابق باموازین حقوق انسانی و برخاسته از اراده مردم.
محمد خاتمی، شیخ الشیوخ اصلاحات حکومتی، در 16 بهمن طی بیانیه ای مدعی شد که قانون اساسی هنوز طرفیت حل مشکلات را دارد، سرنگون کردن حاکمیت کنونی نه ممکن است و نه مطلوب و راه حل خود برای خروج از بن بست کنونی رژیم در در 15 ماده ارائه کرده است. او از سیستم سرمایه داری و مثل موسوی از وحدت ارضی دفاع کرده و امیدواری نشان داده که شاید حاکمیت راه حل اصلاحی را بپذیرد.
مواضع خاتمی، که به طریقی مورد تایید “خبرگزاری تسنیم” سخنگوی بخشی از پاسداران، قرار گرفته می تواند مطلوب بخشی از سرمایه داران و امپریالیسم هم باشد. به این جهت باید زیر ذره بین انقلابیون باشد. اما موسوی؟ باید به او یادآوری کرد که ملت فقط از اصلاح طلبی گذر نکرده، بلکه دارد با انقلاب رو به رشدش تصمیم خود به نابودی کلیت حاکمیت سرمایه دارانه، مذهبی و مستبد را نشان میدهد. این انقلاب با حفظ مطالبات مندرج در شعار “زن، زندگی، آزادی” دارد به طرف توده گیر کردن شعار “نان، کار، آزادی، حکومت شورائی” حرکت میکند. انقلابیون در صددند جامعه و حاکمیتی مستقر کنند که در آن آزادیها چنان گسترده باشد که پیش شرط “یکپارچگی سرزمینی، خشونت‌پرهیز و توسعه‌گر”، همه پرسی و مجلس موسسان مطلوب سرمایه داران در آن جایگاهی نداشته باشد.
