یادداشت روژمان – قهرمانان زندان علیه اعدام
روز 30 اردیبهشت تعدادی از زندانیان سیاسی زن در حیاط سلاخ خانه اوین در اعتراض به اعدام مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی، سه قربانی پرونده ساختگی “خانه اصفهان” یک تجمع اعتراضی شجاعانه بر پا کردند. عده‌ای از زندانیان سیاسی زنِ نامور از جمله سپیده قلیان، بهاره هدایت، فائزه هاشمی، نرگس محمدی، ویدا ربانی، نسرین خضری جوادی، شکیلا منفرد، زهره سرو و مهوش شهریاری در اعتراض شرکت داشتند و هر یک سخنانی در محکومیت موج اعدام‌ها ایراد کردند. به سخنان برخی از این قهرمانان توجه فرمائید!
سپیده قلیان با اشاره به حضور اعدام‌شدگان در صداوسیمای جمهوری اسلامی گفت: «چقدر یادآوری چهره‌های‌تان از همین صفحه تلویزیون لکنتیِ بیست‌و‌سی شیرین است. چقدر می‌توان برای این مردم و وطن جنگید؟ برای وطن به معنای کومار. کومار به معنای زن، زندگی، آزادی.»
این فعال کارگری سرشناس افزود: «حالا تکلیف‌مان روشن‌تر شده. تکلیف‌مان را روشن‌تر کردند و رفتند. این‌ها پیش از تمام شدن چاه‌های نفت خواهند رفت. ما در وطن‌مان عاشقانه خواهیم رقصید.»
خانم محمدی گفت: «یقین دارم که اعدام‌های صورت گرفته، در شرایطی که مردم به پا خواسته و اراده قطعی‌شان برای پایان بخشیدن به حکومت دینی استبدادی قرار گرفته، نه‌تنها به خفقان و سرکوب جامعه و تداوم حکومت نخواهد انجامید، بلکه “چرخه اعتراضات” عمومی را شدت خواهد بخشید و تصمیم راهبردی رادیکال جنبش انقلابی یعنی پایان بخشیدن به جمهوری‌اسلامی را به قدرت و مطالبه‌عمومی مردمی تبدیل خواهد کرد.»
گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی نیز در این تحصن در حیاط زندان اوین گفت: «سکوت‌مان تاییدی بر بی‌شرفی آمران و عاملان این جنایات و سهیم بودن‌مان در علم کردن چوبه‌های دار است.»
او اضافه کرد: گفت: «برای ستاندن حق‌مان و برای رهایی جان ده‌ها نفری که با اذان صبح فردا و روزهای آتی به دار آویخته خواهند شد. سکوت‌مان تاییدی‌ست بر بی‌شرفی آمران و عاملان این جنایات و برابر است با حمایت هم‌پیمانان بین‌المللی‌شان که منافع روابط دیپلماتیک را به تعطیلی سفارت‌خانه‌هایشان ترجیح داده‌اند.»
سطح مبارزه، آگاهی و مقاومت زندانین سیاسی، در عین حال که نمایانگر سطح جنبش ازادیخواهانه در جامعه و تناسب قوا بین رژیم و مردم می باشد الهامبخش همان جنبش نیز هست. اعتراضات در آن شرایط بهیمی بانک رسای مطالبات براندازانه و رزمنده مردم و فراتر از آن در سطح جهان نیز می باشند. باید به ابتکار و همت آنان در بزرگداشت یاد سه قربانی توحش و حیله گری رژیم در زندان مخوف اوین شادباش گفت. در همین راستا باید در تداوم انقلاب “زن، زندگی، آزادی” کوشید شعارهای “زندانی سیاسی آزاد باید کردد!”، “اعدام لغو باید گردد!”، “نه به اعدام!” توده گیر شوند. تحقق این شعارها، که چشم اسفندیار و پاشنه آشیل جمهوری اسلامی است، این رژیم سرمایه داری را گامها به گور نزدیک خواهد کرد.
