روز ٢٣ آبان ١٤٠١ جمعی از مردم آزادیخواه سنندج بر مزار متین نصری، جانباخته راه آزادی حاضر شده و با شعارهای “ژن، ژیان، آزادی” و “آزادی، آزادی، ازادی”، یاد عزیز او را گرامی داشته و با خانواده و بستگانش همدردی نمودند. متین نصری، جوان ۱۹ ساله و سرباز وظیفه (اجباری) اهل سنندج، پس از دفاع آشکار از انقلابیون در خیابان ها به طرز مشکوکی کشته شد. نهادهای جنایتکار رژیم، خانواده این جانباخته دلیر را از برگزاری هرگونه مراسم منع کرده بودند.
دلیرِ جانباخته متین نصری راهی را نشان داد که احتمالا اکثر سربازان وظیفه در آینده خواهند پیمود. تجربه انقلاب سال 57 این را به ما نشان می دهد. درست است که انقلاب کنونی در شرایط بس متفاوتی نسبت به انقلاب قبلی جریان یافته، اما ریزش نیروها در یک مرحله و شرایط معین و به شیوه های خاص دوره کنونی، روی خواهد داد.
در اواخر سال 1356 انقلابی که به انقلاب 57 شهرت یافت از خاک سفید تهران شروع گردید. بورژوازی سنتی و مدرن، که مدت ها بود متوجه بی پایه بودنِ اجتماعی دربار پهلوی شده بود، بلافاصله خود را به زیر عبای آخوند ها و دم و دستگاه روحانیت ناراضی کشید. بنابراین انقلاب از یکطرف با صفوف کارگران و زحمتکشان عمدتا حاشیه نشین و دانشجویان چپ و انقلابی از یک سو و اسلامیون دست راستی و مرتجع از سوی دیگر ادامه یافت. بورژوازی غرب هم که حداقل از یکسال پیش میدانستند حکومت پهلوی قابل دوام نیست، خمینی را به نوفل لوشاتو در نزدیکی پاریس برده و تمام رسانه های خط رسمی، نظیر بی بی سی، را در خدمتش گذاشتند. این فرد به کمک رسانه های مذکور، مساجد و هیئت های مذهبی و دادن وعده های دروغ به توده مردم و زیر شعارهای بسیار زیانمند و فریبکارانه “وحدت کلمه” و “بحث بعد از مرگ شاه” اکثریتی را رقم زد. حکومت پهلوی، که دو بال چپ و راست انقلاب را ارتجاع سرخ و سیاه میخواند، برای بقای خود ارتش (شامل سربازان وظیفه) و پلیس را به جان شرکت کنندگان در انقلاب انداخت. رویارویی نیروهای نامبرده با مردم بپا خاسته تا 17 شهریور که حکومت نظامی اعلام شد کاملا انفعالی شده بود. این انفعال با پیوستن طبقه کارگر صنعتی و کارگران بخش خدمات اساسی به انقلاب تعمیق شد. در این مرحله سربازان وظیفه به شیوه هایی که دست سرسپردگان پهلوی به آنها نرسد صفوف ارتش را رها کرده و در موارد زیادی به مردم پیوستند.
با توده ای تر شدن انقلاب کنونی و پیوستن طبقه کارگر صنعتی و کارگران بخش خدمات اساسی به انقلاب، که بسیار سریعتر از سال 57 اتفاق خواهد افتاد، مرحله ای مشابه سال 57 فرا خواهد رسید. سربازان فرار کرده و اکثرا به صفوف انقلاب خواهند پیوست. در آن زمان انقلابیون نه تنها در سنندج، بلکه در اکثر شهرها یاد دلیرِ جانباخته متین نصری را گرامی خواهند داشت.
