با گذشت ٢۰ ماه از بازداشت شریفه محمدی، فعال کارگری بازداشت شده در زندان لاکان رشت، همچنان خطر اعدام وی توسط رژیم جمهوری اسلامی به قوت خود باقی است.
با گذشت ۲۰ ماه از بازداشت شریفه محمدی، فعال کارگری و زندانی سیاسی در زندان لاکان رشت، خطر اعدام وی توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همچنان پابرجاست.
بر اساس گزارش روژمان، این فعال کارگری روز ۱۴ آذر ۱۴۰۲ به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در منزل شخصی خود در رشت بازداشت شد. وی بلافاصله به بازداشتگاه امنیتی سنندج منتقل و اتهام «بغی» (شورش مسلحانه علیه نظام) نیز به پرونده او اضافه شد.
گزارش‌ها حاکی است که خانم محمدی در دوران بازجویی در سلول انفرادی تحت شکنجه و فشار شدید قرار گرفته تا علیه خود اعتراف کند. هم‌بندی‌های او وجود آثار کبودی بر بدن وی را تأیید کرده‌اند.
در ۱۴ تیر ۱۴۰۳، شعبه یک دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار، شریفه محمدی را به اتهام «بغی» و به دلیل عضویت در تشکل کارگری «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» که دادگاه آن را مرتبط با کومه‌له معرفی کرد، به اعدام محکوم کرد. این کمیته هرگونه ارتباط با تشکیلات خارج از کشور را رد کرده و این اتهامات را «بهانه‌ای برای سرکوب فعالان اجتماعی» دانسته است.
لازم به ذکر است که شریفه محمدی از سال ۱۳۹۰ دیگر عضو این کمیته نبوده است.
در مهر ۱۴۰۳، شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور حکم اعدام را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت ارجاع داد. با این حال، این شعبه به ریاست همان قاضی، در ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ بار دیگر حکم اعدام را به اتهام بغی صادر کرد.
اکنون، شریفه محمدی همچنان در زندان لاکان رشت به سر می‌برد و خطر اجرای حکم اعدام او به قوت خود باقی است.
